من از عهد آدم تورا دوست دارم

از آغاز عالم تو را دوست دارم

چه شبها من و آسمان تا دم صبح

سرودیم نمنم:تورادوست دارم

نه خطی،نه خالی! نه خواب و خیالی!

سلامی صمیمی تر از غم ندیدم

به انداز ی غم تورا دوست دام

بیا تا صدا از دل سنگ خیزد

بگوییم با هم : تورا دوست دارم

جهان یک دهان شد هماواز با ما :

تو ار دوست دارم ، تو را دوست دارم

                                                                   قیصر امین پور«بهمن 68»

ای دل همه رفتند و تو ماندی در راه

کارت همه ناله بود و بارت همه آه

 کوتاه کنم قصه که این راه دراز

از چاه به چاله بود و از چاله به چاه